Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πολύ μεγάλη αύξηση των περιστατικών κυρίως ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας και λιγότερο ηωσινοφιλικής γαστρεντερίτιδας ή κολίτιδας. Πρόκειται για αλλεργικές νόσους οι οποίες οφείλονται στην παρουσία ηωσινοφίλων κυττάρων στο βλεννογόνο του γαστρεντερικού συστήματος. Αφορούν σε παιδιά και ενήλικες και προκαλούν συμπτώματα ανάλογα με την ηλικία και τη χρονική διάρκεια της νόσου. Η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα στα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά μπορεί να προκαλέσει αποστροφή για ορισμένα τρόφιμα, αναγωγές, πόνο ή και απώλεια βάρους ενώ σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες δυσκολία στην κατάποση ή και ενσφήνωση τροφής. Η ηωσινοφιλική εντερίτιδα/κολίτιδα μπορεί να προκαλεί από ελάχιστα άτυπα συμπτώματα μέχρι διάρροιες, αιμορραγία, τυμπανισμό, κοιλιακό άλγος κ.ά.

Η διάγνωση σε πρώτη φάση βασίζεται στη βιοψία που λαμβάνει ο γαστρεντερολόγος μετά από γαστροσκόπηση ή κολονοσκόπηση. Κατόπιν, ο αλλεργιολόγος προσπαθεί να αποδώσει την παθολογική βιοψία σε κάποιο τρόφιμο χρησιμοποιώντας εκτενή αιματολογικό έλεγχο και δερματικές δοκιμασίες – αυτές είναι τόσο τα δερματικά τεστ νυγμού όσο και οι δοκιμασίες επικόλλησης. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρεθεί ο υπεύθυνος αλλεργιογονικός παράγοντας προκειμένου το τρόφιμο να απομακρυνθεί από τη δίαιτα του ασθενούς. Οι ηωσινοφιλικές νόσοι είναι χρόνιες, χρειάζονται θεραπεία με κορτιζονούχα σκευάσματα και η μόνη ρεαλιστική περίπτωση να αποφευχθεί αυτή η χρόνια θεραπεία είναι η στοχευμένη δίαιτα αποκλεισμού.